باب وَقْتِ
الْجُمُعَةِ
2.BAB: CUM’A NAMAZI
VAKTİ
حَدَّثَنِي
يَحْيَى،
عَنْ
مَالِكٍ،
عَنْ عَمِّهِ
أبِي
سُهَيْلِ
بْنِ
مَالِكٍ،
عَنْ أَبِيهِ،
أَنَّهُ
قَالَ :
كُنْتُ أَرَى
طِنْفِسَةً
لِعَقِيلِ
بْنِ أبِي
طَالِبٍ
يَوْمَ
الْجُمُعَةِ
تُطْرَحُ إِلَى
جِدَارِ
الْمَسْجِدِ
الْغَرْبِىِّ،
فَإِذَا
غَشِيَ
الطِّنْفِسَةَ
كُلَّهَا ظِلُّ
الْجِدَارِ
خَرَجَ
عُمَرُ بْنُ
الْخَطَّابِ
وَصَلَّى
الْجُمُعَةَ،
قَالَ مَالِكٌ
[وَالِدُ أبِي
سُهَيْلٍ] :
ثُمَّ
نَرْجِعُ
بَعْدَ
صَلاَةِ
الْجُمُعَةِ
فَنَقِيلُ
قَائِلَةَ
الضَّحَاءِ.
Ebu Süheyl,
babası Malik'ten rivayet eder:
Cum'a günü Akil
b. Ebî Talib'in keçesi (hasırı) mescidin batı duvarının dibine konuyordu.
Duvarın gölgesi keçeyi tamamen kaplayınca, Ömer (r.a.) gelip Cum'a namazını
kıldırıyordu.
Ebu Süheyl'in
babası Malik devam ederek der ki:
Cum'a namazından
sonra gidip Kaylule (Öğle uykusuna) yatıyorduk.
Bu Hadis Sadece
Muvatta da var.